Tiger Calling - Tanmay Deo

       Tiger Calling - Nagzhira Tiger Reserve 


              "हळू हळू जाऊ दे रे बाबा इथून गाडी" मी नागझिरा च्या जंगलातील एका अरुंद रान वाटेकडे बघून माझ्या भावाला बोललो. 

 " अरे टेन्शन मत ले रे टी. डी. ( अर्थात तन्मय दादा ) फट्टू हे क्या बे तू ???? " डॉ. आदित्य देव माझे लहान बंधू , मला माझ्या बोलण्याला उत्तर देताना म्हणाले.

 " ठीक हे पर थोडा संभाल के जंगल के अपने कूछ  नियम होते हे, क्या समझा ???" मी

"भाई, जब जंगल मी सुलतान मिर्झा होता हे न तब अपने नियम चलते हे " आदी स्टाईल मारत बोलला आणि त्याने हळुवार गाडी त्या अरुंद वाटेवरून खाली काढली.

             आदित्य माझा लहान भाऊ, व्यवसायाने डॉक्टर आणि छंदाने बॉडी बिल्डर........... मला हे पडलेले एक गूढ कोडे आहे, हे अंगा पिंडाने पहेलवान लोक संकटात स्वतः पडण्यास का धडपडत असतात ??? जर कोणी त्यांना काळजी घायला लावली तर तो व्यक्ती त्या पहेलवानासाठी 'फट्टू' होवून जातो, जसा मी झालो आत्ता.. पण रानवाटेने  जाताना कार ही सांभाळून काढायलाच हवी, एक तर वाट अरुंद असल्याने गाडी ला हार्म होण्याची शक्यता आणि दुसरी बाब म्हणजे जर का तेथे कुठला बिळात राहणारा  किव्हा जमिनीवर सरपटणारा  वन्य प्राणी असेल तर त्याचा बळी जायचा जसे, साप, विंचू किव्हा इतर वन्य सरपटणारे प्राणी.

"भाई तेरेकु एक बात बताऊ ? में हफ्ते मे एक चक्कर तो मारता ही हु याहा पे " आदित्य च्या आवाजाने माझे दाट झाडा झुडपात केंद्रित झालेले लक्ष्य विचलित झाले. मला तिथे अचानक काही तरी हालचाल जाणवली होती.

"छोटे गाडी रोकना तो जरा कुछ हलचल हुवी वहा पे " मी

"कहा ??? वो बील के पास न ? बडे वाले ?? मुझे भी लागा..... रुक रिव्हर्स लेता हु " आदी ने गाडी मागे घेतली.

"कॅमेरा लाना भाई " मी गाडी च्या खाली उतरत आदी ला म्हटले.

"क्यू??" आदी

"अरे अगर कोई पगमार्क मील जाता  हे तो फोटो ले लेंगे रे बाबा " मी "शीट अप्पन ने प्लास्टर ऑफ पेरिस भी साथ नाही लाया, ट्रेस लेने के लिये " मी हडबडून बोललो.

"अरे भाई देख तो इधर...... जल्दी आ जा" आदी ओरडला

"अरे सही रे आदी ये तो बिबट हे यार " मी त्या वारुळाच्या जवळ असलेल्या पगमार्क कडे बघून बोललो.

"मुझे लागा टायगर हे " आदी

"नही टायगर का पगमार्क बडा होता हे, ये बिबट  हे " मी

मी आजू बाजूच्या परिसराचा आढावा घेत होतो, एक शांतता सर्व जंगलावर पसरली होती. जागा सुद्धा छान होती, टायगर असण्याची शक्यता नाकारता येत नव्हती. गर्द झाडे झुडपे सगळी कडे होते, असे वाटत होते की कोणत्या निसर्ग चित्रकाराने गडद हिरवा रंग वापरून त्या परिसराचे चित्र रंगविले आहे. तेवढ्यात...........

"ख्याक !!!! ख्याअक्क " माकडाच्या जोरदार खाकरण्याचा आवाज आला, मी आदी कडे चमकून बघितले.... आदी स्तब्ध उभा होता. पक्ष्यांनी जोर जोरात आवाज करणे सुरु केले, मला आणि आदी ला लगेच समजले की हे सगळे सावधगिरीचे इशारे आहेत. याला टायगर आजू बाजू ने असल्याची कॉलिंग म्हणतात. विविध प्राणी आणि पक्षी जंगलाचा राजा जवळच असल्याचे धोक्याचे इशारे एकमिकांना करतात.

"टी. डी. भाई अब ???? कार मी बैठते क्या ??" आदी ने सावधगिरीने विचारले.

"नाही रुक ५ मीनिट " मी तीव्र होणाऱ्या आवाजाकडे लक्ष्य देवून होतो, "ख्याअक कयाक ख्याअक " माकडांनी आवाज सुरु केला.

"गुर्र्र्र्र्र्र्र्र्र........हर्र्र्र्र्र्र्र्र " अशे हलके आवाज येऊ लागले. हा वाघाचाच गुरगुरण्याचा आवाज होता. वाघ होता हे मात्र नक्की बिबट सुद्धा असू शकेन कारण पगमार्क बिबट चा होता, मी वाथ बघत होतो ती त्याचे सायटिंग व्हायची. 

मला पक्की खात्री झाली होती की टायगर नाहीतर बिबट आसपासच आहे.

"भाई गुर गुर सुनाई दे रही हे " आदी च्या चेहऱ्यावर विलक्षण कुतुहलता होती, त्याला वाघाला बघायचेच होते.

असे म्हणतात की ज्या निसर्ग प्रेमीने वाघाला जंगलात बघितले, त्याची तेव्हा रीतसर वन्यप्राणी जगात नोंदणी झाली असे समजावे. मी पहिल्याच ट्रेक मध्ये 'बिबट'  बघीतला होता त्यामुळे माझी पहिल्याच दिवशी नोंदणी झाली होती, पण वाघ बघायचा माझा राहिला होता वाटले आता ती सुद्धा इच्छा पूर्ण होणार आणि आदि ची तर आज नोंदणी होणारच होती. आवाज तीव्र झाला आणि हळू हळू कमी होत होत नाहीसा झाला, वाघ निघून गेला होता. आदी आणि मी दोघेही खूप निराश झालो. पण ही निराशा दुसऱ्या दिवशी वाघाने आम्हाला दर्शन दिल्याने दूर झाली, त्या चित्त थरारक प्रसंगाचे वर्णन आपल्याला माझ्या पुस्तकात "पगमार्क" मध्ये वाचायला  भेटेल.

पण तो टायगर कॉलिंग चा अनुभव मी कधीच विसरणार नाही.

- तन्मय देव.